XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

((...) Oraindik atean gelditzen da, Ujentu'ri andik botika-barrura itzegiñaz. Izaiña, alki baten atzean gordetzen da).

Oraindik txikitxoa aiz nere aurrean jartzeko. Zer da, gero, botikaiorik beiñere ezin arkitu au? Ez iriki dendarik nai ezpadek jenderik!. (Izaiña ikusirik) A! zu al-ziñan emen?

Zurr[un] - Eztet zure bear tantarik ere.

Izai[ña] - Jakiña! Nerekin eztago mokaurik.

Zurr[un] - Ja, jai!... Eztet esaten gixau baterako etzerana gauza: baiña oillaskotarako, aspaldi eldutxoa zaude, aixkide.

Izai[ña] - Jakin ezazu, ba; emakumeak ez nautela izutzen.

Zurr[un] - Eztaukazu esan bearrik. Ongi asko dakigu zure bizitza.

Izai[ña] - Iru aldiz alargundua: bai, andrea! Eztet ezer izkutatzekorik. Ta zu ere, iru aldiz alargun gelditua.

Zurr[un] - Jakin al-diteke, zer esan nai dezun orrekin?
Izai[ña] - Biok irura berdinduak gaudela. Elkarri arpegira begiratzeko, eztegula lotsarik.

Zurr[un] - Zertarako? Elkar ikusi eziñik bizi bai-kera.

Izai[ña] - Bai, andrea. Emen naukazu. (Biak elkarri kopeta jasotzen diote). Ezertarako bear ba-nazu.